Kierunek studiów: Jednolite studia magisterskie – teologia kapłańska
Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną
180h kontaktowych (180h ćwiczenia), 20-60h pracy własnej studenta, 8 ECTS
Celem studium jest przygotowanie studentów do wykorzystania w studium filozofii i teologii katolickiej podstawowych wiadomości z morfologii, składni oraz słownictwa łaciny w zakresie umożliwiającym rozumienie na elementarnym poziomie tekstów Pisma Świętego, tekstów Ojców Kościoła, teologów średniowiecznych oraz liturgii. W czasie zajęć studenci powinni się zapoznać z łacińskimi tekstami liturgicznymi (co najmniej liturgia Eucharystii).
Zagadnienia szczegółowe:
- studentów uczących się języka łacińskiego obowiązuje na pierwszym etapie studium znajomość pojęć podstawowych związanych z gramatyką i składnią języka łacińskiego: części mowy i części zdania łacińskiego; pojęcie deklinacji i koniugacji oraz alfabetu i akcentu wyrazowego; elementy gramatyki w części I to indicativus i imperativus praesentis activi, tworzenie przysłówków I i II deklinacji, deklinacja I i II oraz deklinacja zaimków dzierżawczych, osobowych, pytajnych, zwrotnych i względnych; elementy syntaksy to orzeczenie imienne i dativus possessivus;
- gramatyka poznawana na drugim etapie to deklinacje III-V wraz z przymiotnikami i przysłówkami od nich tworzonymi, indicativus imperfecti i futuri I activi, passivum czasów niedokonanych, verba deponentia, participium praesentis activi, zaimki wskazujące i przymiotniki zaimkowe, liczebniki; elementy syntaksy to składnia nazw miast, accusativus i nominativus duplex oraz ACI i NCI;
- w części trzeciej studenci poznają indicativus perfecti, plusquamperfecti i futuriexactiactivi i passivi, imperativusfuturiactivi i passivi, stopniowanie przymiotników i przysłówków, coniunctivuspraesentis i imperfectiactivi i passivi; elementy syntaksy to ablativuscomparativusgenetivuspartitivus, ablativusabsolutus, coniugatioperiphrasticaactiva, użycie coniunctivus w zdaniach głównych;
- część czwarta poświęcona jest na studium coniunctivusperfecti i plusquamperfectiactivi i passivi, gerundium, gerundivum, verbaanomala i verbadefectiva; elementy syntaksy to coniugatioperiphrasticapassiva, dativusauctoris, zasady consecutiotemporum, składnia zdań pytajnych zależnych, celowych, dopełnieniowych, skutkowych, czasowych, warunkowych i przyzwolonych oraz zdań podrzędnych z indicativus orzeczenia zdania podrzędnego.
