Kierunek studiów: Jednolite studia magisterskie — teologia kapłańska
Forma zaliczenia: egzamin + zaliczenie bez oceny
60h kontaktowych (45h wykład i 15h ćwiczenia), 65-90h pracy własnej studenta, 5 ECTS
Zagadnienia szczegółowe:
- księgi prorockie na tle dziejów Izraela (od VIII do II wieku przed Chr.);
- podobieństwa i różnice między profetyzmem biblijnym a analogicznymi fenomenami w świecie starożytnym;
- kształtowanie się tekstów prorockich i znaczenie ich miejsca wśród świętych Pism Izraela (w kanonach hebrajskim i greckim);
- systematyczne wprowadzenie do ksiąg prorockich, podążając za czasem działalności poszczególnych proroków, przedstawia kwestie (historyczne, literackie i teologiczne) dotyczące całości poszczególnych ksiąg lub ich głównych części w grupach: proroków przedwygnaniowych – działających w VIII wieku (Oz, Am, Mi, Iz 1–39) oraz w VII wieku (m. in. Ha, So); proroków okresu wygnania (m. in. Jr, Ez, Iz 40–55); proroków czasu powygnaniowego (m. in. Iz 56–66; Jl, Za, Ml). Wykład ponadto wyróżnia teksty apokaliptyczne w Księgach Prorockich (Iz 24–27; Dn) oraz charakteryzuje ich treść teologiczną i formę literacką na tle apokaliptyki judaizmu okresu Drugiej Świątyni;
- ćwiczenia wprowadzają do stosowania różnych etapów i metod egzegezy; w ich ramach teksty są przedmiotem lektury, która zwraca szczególną uwagę na: związek pierwotnego orędzia prorockiego z historią; relektury inspirowane kolejnymi wydarzeniami w dziejach Izraela; treści związane z rozwojem soteriologii; ich ponowne odczytanie w Nowym Testamencie oraz w żywej tradycji Kościoła w świetle osoby i dzieła Chrystusa; kryterium wyboru tekstów przeznaczonych na ćwiczenia jest też ich znaczenie dla wspólnych tematów dwóch głównych części Biblii w celu ukazania potrójnej relacji między tymi częściami: ciągłości, jej braku oraz nowości.